8.00 - 9.00     - Helena Łachacka
9.00 - 10.00   - Krystyna Przybyłowska

10.00 - 11.00 - Wiesława Kamińska, Jan Pakuliński

11.00 - 12.00 - Elżbieta Murziak

12.00 - 13.00 - Anna Mróz, Zofia Borek

13.00 - 14.00 - Teresa Ćwik

14.00 - 15.00 - Celina Melion

15.00 - 16.00 - Faustynum

16.00 - 17.00 - Dzieci z koła różańcowego, Teresa i Marek Kołodziejczyk

 

8.00 - 9.00     - Helena Łachacka
9.00 - 10.00   - Krystyna Przybyłowska

10.00 - 11.00 - Wiesława Kamińska, Jan Pakuliński

11.00 - 12.00 - Elżbieta Murziak

12.00 - 13.00 - Anna Mróz, Zofia Borek

13.00 - 14.00 - Teresa Ćwik

14.00 - 15.00 - Celina Melion

15.00 - 16.00 - Faustynum

16.00 - 17.00 - Dzieci z koła różańcowego, Teresa i Marek Kołodziejczyk

 

Nabożeństwo czterdziestogodzinne ma bardzo bogatą historię, symbolikę i tradycję. Nawiązuje do przebywania w grobie Jezusa przez 40 godzin. Liczba 40 jest często wymieniana w Biblii i zawsze oznacza święty czas. Przed rozpoczęciem nauczania Jezus przebywał na pustyni przez 40 dni, tyle samo czasu padał deszcz w trakcie potopu, Żydzi wędrowali przez pustynię przez 40 lat.

 

Dawniej nabożeństwo czterdziestogodzinne najczęściej służyło jako wprowadzenie do Wielkiego Postu. W dzisiejszych czasach jednak mówi się nie tyle o czterdziestogodzinnym nabożeństwie, co o dłuższej adoracji, bez określania czasu jej trwania. Termin ten zachował się w praktyce duszpasterskiej i zwłaszcza w Polsce określa się nim trzydniową adorację, odbywającą się albo w trzy kolejne niedziele przed Wielkim Postem, albo przez kolejne trzy dni do Środy Popielcowej. Zachęca się również, by urządzać je w Adwencie czy też przed ważnymi momentami dla danego Kościoła lokalnego.

 

Dawniej w niektórych diecezjach było sprawowane bez ustanku w kolejnych parafiach: gdy tylko kończyło się w jednym miejscu, rozpoczynane było w następnym. Taka też tradycja obowiązuje w diecezji łomżyńskiej. W ten sposób w diecezji nieustannie, przez okrągły rok, trwała adoracja Najświętszego Sakramentu. Celem tej adoracji jest pogłębienie zjednoczenia z Chrystusem całej wspólnoty wierzących, która gromadzi się w kościele, gdzie sprawuje się i przechowuje Najświętszy Sakrament. Wywodzi się ze Mszy św. i ma prowadzić do pełniejszego w niej uczestnictwa. Dlatego głównym akcentem wystawienia Najświętszego Sakramentu powinna być uroczysta Msza św. na rozpoczęcie i zakończenie adoracji.