Drogi Księże Proboszczu!

Dziś wzruszenie ogarnia nasze serca i w niejednym oku pojawia się łza. Nadszedł trudny czas pożegnania – ostatnia Msza Święta Księdza w naszej parafii.

Przez minione osiem lat i młodsi, i starsi z nas przyzwyczaili się do Księdza obecności. Cieszyliśmy się i zauważaliśmy jak pięknieje nasza świątynia, teren wokół niej, plebania, ogród, cmentarz, jak też ubogaca się nasza wspólnota parafialna pod względem religijnym.

Wszystko to jest zasługą Księdza Proboszcza, który wspaniale organizował działania prowadzące nas do zbawienia, zarządzał parafią, reprezentował Kościół w lokalnej społeczności, współpracował z innymi duchownymi.   Nie szczędził Ksiądz przy tym czasu i wysiłku niejednokrotnie ciężko pracując fizycznie. Zawsze spokojny, z uśmiechem i poczuciem humoru, łagodny i wyrozumiały, cierpliwy i delikatny, potrafiący z każdym znaleźć wspólny język. Z nami – najmłodszymi – często także poprzez coś słodkiego.

Wielu dzieciom udzielił Ksiądz sakramentu chrztu, wielu – także nas - przygotowywał do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej, z nami i naszymi rodzinami modlił się Ksiądz podczas Eucharystii, na różańcu, roratach, drogach krzyżowych, nabożeństwach majowych i czerwcowych, rekolekcjach, zapraszał nas Ksiądz na procesje i do służby ministranckiej, starszym pomagał otrzymać bierzmowanie, podziwiał Ksiądz nasze występy w szkole i w kościele, błogosławił nas, pomagał z Bogiem rozpoczynać i kończyć rok szkolny i katechetyczny.

„Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro”  – czytamy w Biblii. Doświadczyliśmy wiele dobra ze strony Księdza Proboszcza. A Ksiądz Proboszcz potrafił dobro wydobywać także z nas.

„Dobry pasterz – ukształtowany według serca Boga, jest największym skarbem, jaki Bóg może przydzielić parafii. Jest to najcenniejszy dar Bożego miłosierdzia.” – powiedział święty Jan Maria Vianney.

Za ten dar – za Ciebie, Księże Proboszczu, nasz dobry pasterzu - szczerym, dziecięcym sercem Panu Bogu dziękujemy!

I Tobie również, bo odważnie i z ojcowską troską wziąłeś na siebie odpowiedzialność za naszą wspólnotę parafialną. A owoce duchowe i materialne tej troski widoczne są gdziekolwiek się obejrzymy.

Za ten trud niech dobry Bóg Księdzu wynagrodzi potrzebnymi łaskami!

Każdy koniec jest początkiem czegoś nowego.

Na to, co nowe przed Księdzem, na służbę w nowej parafii, nowe obowiązki i prace życzymy:

- Bożego błogosławieństwa, dobrego zdrowia, natchnień Ducha Świętego i mądrości,
- dobrych ludzi, którzy przyjdą z pomocą w trudnych chwilach,
- radości, wstawiennictwa Maryi i Świętych Patronów,
- modlitewnego wsparcia przyjaciół i życzliwych parafian,
- aby Opatrzność Boża czuwała nad Księdzem,
- aby głosząc Chrystusa w nowym miejscu był Ksiądz przyjmowany z gościnnością – jak Pan Jezus w domu Marii i Marty w dzisiejszej Ewangelii.

Z modlitewną pamięcią mówimy Księdzu Bóg zapłać i Szczęść Boże!

Dzieci Parafii NMP Matki Kościoła w Rząśniku

Czcigodny Księże Proboszczu!

„Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem.” (Koh 3,1). To słowa ze Starego Testamentu, z Księgi Koheleta, jakże dziś odpowiednie do sytuacji.

Powołanie to spotkanie pragnienia Boga z pragnieniem człowieka, to przywilej, odpowiedzialność i obowiązek. Ty, Księże Proboszczu, wiesz, czym jest powołanie. Dawałeś temu świadectwo przez 8 lat naszego wspólnego z Tobą wędrowania.

W imieniu całej grupy lektorów pragniemy serdecznie podziękować za owocną współpracę. Jesteśmy wdzięczni za to, że zachęcałeś nas do niedzielnych i świątecznych czytań. Zawsze czuliśmy się zauważeni i potrzebni. To dla nas wielki dar. Twoja troska o piękno liturgii była dla nas wzorem i motywacją do gorliwej służby przy ołtarzu.

Księże Proboszczu!

Dziękujemy Ci za wszystkie lata posługi w naszej parafii. Był to czas intensywnej pracy i ogromnego zaangażowania. Zapamiętamy Cię jako dobrego gospodarza – człowieka z wizją, który nie bał się działać, podejmować wyzwań i wprowadzać zmian, z których dziś cała parafia może być dumna. To dzięki Księdzu zmieniło się oblicze naszego kościoła i jego otoczenia – odnowione wnętrze świątyni, witraże z wizerunkami świętych Apostołów, nowy dach i dzwon, renowacja wieży, odwodnienie terenu, kostka, zawsze uporządkowany cmentarz oraz zadbany malowniczy ogród ze stawem. To tylko zewnętrzne znaki tego, że miał Ksiądz serce oddane tej wspólnocie.

Składamy Ci, Księże Proboszczu, serdeczne podziękowania za trud włożony w budowanie Kościoła, czyli jednoczenie całej wspólnoty parafialnej. Za udzielane sakramenty, za każdą Mszę Świętą, która przybliżała nas do Boga. Za głoszenie Słowa Bożego, inspirowanie do głębszego Jego poznawania i umiłowania. Za energię i determinację, które sprawiły, że nasza parafia piękniała nie tylko na zewnątrz, ale także duchowo. Będzie nam brakowało kazań, z przykładami wiary żywej, codziennej, prawdziwej. Księdza słowa i czyny prowadziły nas bliżej Boga i uczyły, jak być dobrym człowiekiem.

Księże Proboszczu, cenimy to, że byłeś przede wszystkim duszpasterzem z otwartym sercem – obecnym dla ludzi, bliskim każdemu, kto przyszedł z radością, troską czy zapytaniem. Jako człowiek dialogu, otwarty na drugiego, nigdy nie oceniałeś, lecz najpierw uważnie słuchałeś, wspierałeś na duchu i prowadziłeś. Nie tylko nauczałeś, ale dawałeś przykład spokojnej wiary i mądrej obecności. Doceniamy Twoje poczucie humoru, które zawsze rozjaśniało atmosferę. W naszej pamięci pozostanie Twój serdeczny uśmiech.

Od lat podziwiamy Twoją wierność zasadom, zawierzenie Bogu i Matce Najświętszej oraz ofiarną służbę każdemu człowiekowi. Cieszymy się, że mogliśmy być częścią tej wspólnoty pod Księdza przewodnictwem. Żadne słowa, choćby najpiękniejsze, nie wyrażą naszej wdzięczności za dar takiego Kapłaństwa.

Z żalem żegnamy Cię jako naszego Proboszcza, pozostajesz w naszych sercach i modlitwach. Mówimy: dziękujemy i do zobaczenia – choć serce chciałoby, by ten czas jeszcze się nie kończył.

„Bądź mężny i mocny, (…) Sam Pan, który pójdzie przed tobą, On będzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci. Nie lękaj się i nie drżyj!” (Pwt 31,7 - 8) – czytamy w Księdze Powtórzonego Prawa w Starym Testamencie.

Życzymy Ci, Księże Proboszczu, abyś na nowej drodze duszpasterskiej, u progu 30-lecia Twojego Kapłaństwa, nadal niósł tę radość i entuzjazm, którym nas obdarzałeś. Niech każdy kilometr – i ten duchowy, i ten rowerowy – będzie dla Ciebie źródłem satysfakcji. Niech Pan Bóg Ci błogosławi i prowadzi najlepszą trasą, a Matka Boża otacza Cię swoją opieką. Życzymy również nieustającego zdrowia, radości, ludzkiej życzliwości i pokoju serca.

Bóg zapłać i Szczęść Boże!

Grupa Lektorów

Rząśnik, 20 lipca 2025 r.