Drogi Księże Tomaszu!

Jesteśmy bardzo wdzięczni, że Ksiądz przybył do naszej parafii, aby w tym czasie wielkopostnych rekolekcji głosić nam słowo Boże.

Te trzy dni wspólnie spędzone dały wielu z nas sposobność do pojednania się z Bogiem, do nowego spojrzenia na drugiego człowieka, do pogłębienia i umocnienia wiary, nadziei i miłości. Dostarczyły też głębokich i pięknych przeżyć oraz wartościowych przemyśleń.

Dziękujemy Księdzu za czas dla nas poświęcony, za serce, wiedzę i umiejętności włożone w posługę dla nas, za słowa pełne prawdy, otuchy i nadziei, i za te, które wzruszały, zachęcały do ciągłego powstawania z upadków, do szczerego spoglądania w swoją duszę i otwierania się na Boże Miłosierdzie. Z pewnością pomogą nam one podnosić się i podejmować trudną, ale piękną drogę do świętości.

Dziękując, życzymy Księdzu Bożego błogosławieństwa, obfitości łask potrzebnych w kapłańskiej posłudze, zdrowia i radości, wszystkiego, co dobre i piękne, życzliwości i serdeczności tych, do których Bóg Księdza posyła.

Niech Maryja – Patronka naszej parafii – otacza Księdza swoją czułą matczyną opieką, a Zmartwychwstały Chrystus opromienia każdy dzień swoim światłem, radością i pokojem!

Bóg zapłać, Księże, i Szczęść Boże!

Rekolekcje wielkopostne to taki szczególny i wyjątkowy czas w roku liturgicznym Kościoła. Jest to czas próby, czas lekcji i nauk, kiedy uczymy się roztropności, mądrości ducha i stajemy się lepsi. Czas rekolekcji jest bardzo znanym aktem pokutnym w Kościele od wieków – aktem duchowych ćwiczeń. Dlatego rekolekcje odprawiają wszyscy: papież, biskupi, kapłani, zakonnicy i zakonnice, małżonkowie, rodzice, dziadkowie, studenci, uczniowie, osoby chore i niepełnosprawne, osoby samotne i rozwiedzione…