Dziś obchodzimy drugą Niedzielę Wielkanocy, którą w 1993 roku Papież Jan Paweł II ustanowił Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wyjątkowość tej niedzieli najlepiej oddają słowa zaczerpnięte z „Dzienniczka” św. Faustyny: „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego.”

W tym roku podkreślamy wagę dzisiejszego święta przyjmując relikwie bl. Ks. Michała Sopoćko – kierownika duchowego s. Faustyny. Bardzo dziękuję za przybliżenie postaci bł. Ks. Michała i przeprowadzenie nas przez to jakże ważne święto Ks. Robertowi Śliwowskiemu dyrektorowi ekonomicznemu WSD w Łomży.    

Dziękuję także młodej parze Milenie Godleś i Danielowi Kołodziejczykowi,  którzy w najbliższą sobotę zawrą sakrament małżeństwa za ufundowanie ikony bł. Michała Sopoćko.

Na godz. 15.00 zapraszamy na zakończenie Nowenny i Koronkę do Bożego Miłosierdzia.

W październiku 1937 r. w Krakowie Pan Jezus godzinę swej śmierci nazwał Godziną Miłosierdzia. O trzeciej godzinie – mówił do Siostry Faustyny – błagaj Mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej męce, szczególnie w Moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego (Dz. 1320)…

Pan Jezus przekazał Siostrze Faustynie konkretne wskazówki dotyczące sposobu praktykowania modlitwy w Godzinie Miłosierdzia. Zaproponował odprawianie drogi krzyżowej, nawiedzenie Najświętszego Sakramentu lub pogrążenie się w modlitwie tam, gdzie nas zastanie godzina 15.00. Z analizy Jego wypowiedzi (obietnic) wynika, że modlitwa w Godzinie Miłosierdzia winna spełniać określone warunki. Ma być praktykowana o godz. 15.00, skierowana bezpośrednio do Pana Jezusa i w błaganiach ma się odwoływać do zasług Jego bolesnej męki.

Do tak praktykowanej modlitwy w Godzinie Miłosierdzia przywiązał Pan Jezus obietnicę wszelkich łask i doczesnych dobrodziejstw. W tej godzinie – mówił do Siostry Faustyny – nie odmówię duszy niczego, która Mnie prosi przez mękę Moją (Dz. 1320). A innym razem dodał: W godzinie tej uprosisz wszystko dla siebie i dla innych (Dz. 1572).